تیم جی ژانگ در دانشگاه Xiamen می یابد که کمبود منین پیری را تسریع می کند ، و مکمل رژیم غذایی با D-Serine می تواند پیری و کاهش شناختی را به تأخیر بیندازد
May 09, 2024
پیری یک فرآیند فیزیولوژیکی و آسیب شناختی از وخیم شدن سیستماتیک عملکردهای فیزیولوژیکی بدن است که در نهایت منجر به پایان زندگی می شود. پیشرفت آن از نزدیک با انواع بیماری های دژنراتیو مرتبط با سن ، مانند بیماری آلزایمر و دیابت مرتبط است. پیری یک فرایند بیولوژیکی نسبتاً پیچیده است و مکانیسم های نظارتی آن به خوبی درک نشده است. بنابراین ، کاوش در مکانیسم های ژنتیکی پیری و یافتن مداخلات برای کندی پیری و کاهش بروز بیماری های مرتبط با پیری ، اهداف اصلی تحقیقات علمی برای رسیدگی به بیماریهای پیری و پیری است.
در 16 مارس 2023 ، پروفسور جی ژانگ و دانشیار لنگ لیگ یک مقاله تحقیقاتی با عنوان: منین هیپوتالاموس پیری سیستمیک و کاهش شناختی در مجله PLOS Biology ، انستیتوی علوم اعصاب ، دانشکده پزشکی ، دانشگاه Xiamen را تنظیم می کند.
این مطالعه نشان داد که بیان پروتئین منین در هیپوتالاموس با پیری به تدریج کاهش می یابد ، که بر هموستاز متابولیک و سنتز-سرین ارگانیسم تأثیر می گذارد و منجر به تسریع در پیری و کاهش شناختی می شود.
این مطالعه همچنین نشان داد که دوباره پر کردن پروتئین منین در هیپوتالاموس یا اضافه کردن سرین D به رژیم غذایی به طور قابل توجهی فنوتیپ پیری و نقص شناختی را در موش های مسن بهبود می بخشد.
هیپوتالاموس برجسته ترین منطقه مغزی است که پیری ارگانیسم را تنظیم می کند ، و میکروین التهاب در هیپوتالاموس در طول پیری وجود دارد ، که با فعال سازی IKKβ/NF-κB واسطه می شود و بیشتر بر پیری سیستمیک و اختلال عملکرد شناختی مرتبط با پیری تأثیر می گذارد.
در مقاله ای در سال 2018 که در نورون منتشر شده است ، تیم پروفسور جی ژانگ دریافت که منین با سرکوب فعالیت رونویسی NF-κB-P65 قادر به مهار فعال شدن مسیرهای التهابی است. در این مقاله جدید ، تیم پروفسور جی ژانگ برای اولین بار نشان داد که بیان هیپوتالاموس منین ماوس در پیری به طور قابل توجهی کاهش می یابد و منین به نوبه خود در منطقه VMH هیپوتالاموس بسیار بیان می شود.
بر اساس این بنیادها ، تیم تحقیقاتی حدس زد که منین در هیپوتالاموس ممکن است نقش مهمی در مبارزه با پیری داشته باشد. بنابراین ، تیم تحقیقاتی موش های حذفی خاص منین (SCKO) نورون های هیپوتالاموس SF-1 را ساخت. حذفی منین در نورونهای SF-1 هیپوتالاموس منجر به موش هایی شد که طول عمر کوتاه مدت ، پیری سیستمیک در بدن را نشان می داد از جمله کاهش توده استخوانی ، عضله ، کشش تاندون دم و ضخامت پوست و همچنین اختلال عملکرد شناختی. در عین حال ، آنها همچنین از حذفی با کمک AAV منین در هیپوتالاموس استفاده کردند و به طور مشابه دریافتند که موش ها یک فنوتیپ عملکرد شناختی تولید می کنند و اثرات غدد دیگر را در این آزمایش رد می کنند. به منظور معکوس کردن فنوتیپ پیری در موش ها ، تیم منین را در هیپوتالاموس موشهای پیری 20 ماهه به عقب برگرداند و با موفقیت فنوتیپ پیری سیستمیک و اختلال عملکرد شناختی در موش ها را معکوس کرد.
از طرف دیگر ، تیم تحقیقاتی دریافت که کمبود منین هیپوتالاموس بر هموستاز متابولیک ارگانیسم تأثیر می گذارد و بر رونویسی PHGDH ، اولین مرحله از آنزیم محدود کننده سرعت در مسیر مصنوعی D-serine ، از طریق نقش اپی ژنتیک تأثیر می گذارد. مقررات ، که بر سطح D-Serine تأثیر می گذارد. به نوبه خود ، D-Serine یک هماهنگ کننده گیرنده NMDA است و برای عملکردهای شناختی مانند انعطاف پذیری سیناپسی عصبی و حافظه یادگیری بسیار مهم است. غذاهایی مانند سویا ، تخم مرغ ، ماهی و آجیل سرشار از D-Serine هستند. تیم تحقیقاتی مکمل های غذایی D-Serine به موش SCKO و موش های قدیمی تر ، به طور قابل توجهی اختلال عملکرد شناختی را در هر دو بهبود بخشید.
بر اساس نتایج این کارآزمایی ها ، تیم تحقیقاتی اکتشافات مهم زیر را انجام داد: برای اولین بار مشخص شد که کاهش بیان منین در هیپوتالاموس ممکن است محرک پیری باشد و منجر به فنوتیپ های پیری سیستمیک و اختلال عملکرد شناختی در بدن شود. بشر منین ممکن است یک پروتئین کلیدی باشد که عوامل ژنتیکی ، التهابی و متابولیکی در پیری را مرتبط می کند ، و همچنین ممکن است تولید D-Serine را از طریق مکانیسم های اپی ژنتیکی تنظیم کند ، در حالی که مطالعات بیشتر D-Serine را به عنوان یک کاندیدای متابولیت بالقوه برای درمان اختلال عملکرد شناختی شناسایی می کند.
